‘Ik wil dat iedereen zich hier veilig voelt. Altijd.’

"Het is zondagochtend wanneer mijn telefoon gaat. Ik ben die dag vrij, maar op de bouw wordt gewerkt. Op het scherm zie ik de naam van één van mijn veiligheidskundigen. Altijd als een van hen belt, versnelt mijn hartslag. Zou er iets gebeurd zijn? ‘De traumahelikopter is onderweg’, hoor ik. Ik stap gelijk in de auto. Als ik op de bouwplaats aan kom, zie ik een bouwhek met een zwart doek. De traumahelikopter stijgt net op. Gelukkig heeft mijn collega het uiteindelijk gered, maar hij liep die dag blijvend letsel op. In mijn team merkte ik de impact van het ongeval. De sfeer veranderde."

"Ik werk sinds 1988 bij Ballast Nedam. In die jaren heb ik veel geleerd en gezien. Ik ben ouder geworden en ik werd zelfs opa. Daardoor denk ik nog serieuzer na over veiligheid, leiderschap en verantwoordelijkheid. Vanaf mijn eerste werkdag heb ik het al duizenden keren goed zien gaan, maar helaas gaat het soms ook wel eens mis."

"Na een ernstig ongeval ben ik als leidinggevende een aantal keer op bezoek geweest bij collega’s in het ziekenhuis. Dan zie je dat hij ook een vader of opa is, net zoals ik. Je zit in spanning en dan denk je: zou het goed komen?"

"Ernstige ongevallen gebeuren niet vaak, maar als ze wél gebeuren, dan voel ik mij als Hoofduitvoerder gelijk schuldig. Het eerste wat mijzelf dan afvraag, is: ‘Heb ik er alles aan gedaan? Heb ik de goede instructie gegeven? Heeft mijn collega een goed werkplan gekregen? Waren de goede arbeidsmiddelen en begeleiding er?’ Als ik op al die vragen ‘Ja’ kan zeggen, dan kan ik mezelf in de spiegel aankijken. Maar zo niet? Dan zou ik mij direct verantwoordelijk voor het ongeval voelen. Ik denk zelfs dat ik mijn werk niet meer zou kunnen doen als dat ooit de situatie zou zijn. Dat zou niet goed voelen."

De veiligste bouwplaats van Nederland

"In de afgelopen dertig jaar heb ik namens Ballast Nedam op grote projecten mogen werken. De afgelopen jaren werkte ik op de A15 Botlekbrug, de A9 Gaasperdammerweg en nu de A24 Blankenburgverbinding. Ik vind mijn werk nog steeds geweldig, maar ik heb nog één ambitie: de mooiste, schoonste en veiligste bouwplaats van Nederland hebben. Ik weet inmiddels hoe moeilijk dit is, want het is een komen en gaan van onderaannemers, zzp’ers, leveranciers en specialisten."

"Ik zie mijn bouwplaats als mijn winkel. Ik wil dat alles netjes op z’n plek staat, dat mensen zich veilig voelen en dat iedereen weet hoe ze veilig op hun werkplek moeten komen. We hebben looppaden aangelegd met straatnaamborden. In de schaftruimte hangt een televisiescherm met foto’s waar we trots op zijn. Dat is belangrijk, want veiligheid doe je met z’n allen. En om hier volgens mij écht in te slagen, moet veiligheid stoer en sexy zijn. En alle neuzen moeten dezelfde kant op. Dat gaat niet zomaar."

Het belang van een goed gesprek

"Sinds 1988 heb ik de bouw zien veranderen. Toen ik begon, liepen we op gympies. Bijna niemand had een helm. Later kregen we veiligheidsschoenen, een helm en oranje vestjes. Inmiddels lopen we op de A24 Blankenburgverbinding in een oranje pak met een veiligheidsbril. Dat bewustzijn is er. En als team is iedereen verantwoordelijk voor de veiligheid op de bouwplaats. We zorgen voor elkaar, en gaan het gesprek aan als we zien dat het nog net iets beter en veiliger kan."

"Als Hoofduitvoerder wil ik het graag naar een hoger niveau brengen. In de loop der jaren heb ik gezien hoe essentieel goede voorbereiding is. In de keet zitten werkvoorbereiders die hun stinkende best doen om alles tot in de puntjes te plannen en voor te bereiden. Dat doen ze heel zorgvuldig. Het is niet de bedoeling dat mensen in de uitvoering vervolgens daarna hun eigen plan trekken en in onveilige situaties terecht komen."

"Het is daarom belangrijk om daar onderling goede gesprekken over te voeren. Ik heb tegen  mijn mensen gezegd: ‘Als we beginnen met nieuwe werkzaamheden nemen we écht de tijd om het goed uit te leggen.’ We komen bij elkaar, pakken een bak koffie en gaan de werkzaamheden rustig met elkaar bespreken. Dat mag best even duren. Vaak ontstaat tijdens de voorbespreking zelfs discussie, maar het zorgt ook voor betrokkenheid. Deze gesprekken voorkomen dat mensen op eigen houtje aan de slag gaan. En als mijn collega’s juist wel een ander plan willen trekken, dan overleggen ze dit eerst met hun uitvoerder. Ik hoop hierdoor ernstige ongevallen te voorkomen."

Veiligheidsbewustzijn

"Mijn veiligheidsbewustzijn is gegroeid doordat de impact van een ongeval groter bleek te zijn dan ik in eerste instantie dacht. Het slachtoffer is niet alleen de kraanmachinist of timmerman. Slachtoffers hebben ook familie, vrienden en een voetbalteam… Als iemand niet meer kan werken, dan kan hij heel veel andere dingen in zijn privéleven waarschijnlijk ook niet meer doen.

Ik moet er niet aan denken dat dat zou kunnen komen doordat ik mijn collega betere uitleg had moeten geven. Daarom wil ik dat iedereen zich hier veilig en verantwoordelijk voor elkaar voelt. En dat ik er altijd alles aan heb gedaan. Als ik dat tegen mijzelf kan zeggen, dan blijf ik met plezier naar mijn werk gaan."